Tinka Pittoors (B)
Tinka Pittoors (1977) a exposé au MUKHA (Anvers), au SMAK (Gand), au Musée de Leuven, au Musée Beelden aan Zee de La Haye, au BAM à Mons, au Palais d’Iéna (Paris), à la Biennale de Sidney… Elle présente en 2020 une exposition personnelle au Château de Seneffe.
Son travail questionne l’intolérance, le pouvoir, la domination, les limites de la liberté dans des sociétés de plus en plus ‘orwelliennes’, l’identité urbaine, les paysages… Elle crée des installations composées essentiellement d’objets, en partie récupérés. Son travail aborde aussi les problématiques environnementales avec une approche teintée d’ironie et jouant sur la transformation surréaliste du quotidien.
L’illusion de la féerie, la rupture des repères jusque dans les objets de récupération les plus familiers de son environnement constituent son vocabulaire de prédilection. Le jeu sur les mots conduit au même constat : le spectre de la violence est omniprésent dans l’œuvre de Tinka Pittoors. Mais quel type de violence ? Une violence certes dévastatrice, mais aussi nourricière, poétique et politique, porteuse d’une fonction déterminée dans l’économie de l’univers. Dominique Legrand
www.tinkapittoors.com
Tinka Pittoors (1977) heeft haar werken tentoongesteld in het MUKHA (Antwerpen), het S.M.A.K. (Gent), het Museum van Leuven, het Beelden aan Zee Museum (Den Haag), het BAM (Bergen), het Paleis van Iéna (Parijs), de Biënnale van Sidney, ... In 2020 zal ze een solotentoonstelling organiseren in het Kasteel van Seneffe.
Haar werk werpt een kritische blik op intolerantie, macht, overheersing, de grenzen van vrijheid in steeds meer 'orwelliaanse' samenlevingen, stedelijke identiteit, landschappen, ... Haar installaties bestaan voornamelijk uit voorwerpen die deels zijn teruggewonnen. Haar werk snijdt ook de milieuproblematiek aan vanuit een ironische benadering en speelt in op de surrealistische transformatie van het dagelijks leven.
De illusie van een sprookjeswereld en de breuk van referentiepunten, zelfs bij de meest vertrouwde teruggewonnen voorwerpen van haar omgeving, zijn haar favoriete vocabulaire. De woordspelingen leiden telkens tot dezelfde conclusie: het schrikbeeld van geweld is alomtegenwoordig in het werk van Tinka Pittoors. Maar wat voor geweld? Geweld dat ongetwijfeld verwoestend is, maar ook voedend, poëtisch en politiek, met een bepaalde functie in de werking van het universum.
www.tinkapittoors.com
Son travail questionne l’intolérance, le pouvoir, la domination, les limites de la liberté dans des sociétés de plus en plus ‘orwelliennes’, l’identité urbaine, les paysages… Elle crée des installations composées essentiellement d’objets, en partie récupérés. Son travail aborde aussi les problématiques environnementales avec une approche teintée d’ironie et jouant sur la transformation surréaliste du quotidien.
L’illusion de la féerie, la rupture des repères jusque dans les objets de récupération les plus familiers de son environnement constituent son vocabulaire de prédilection. Le jeu sur les mots conduit au même constat : le spectre de la violence est omniprésent dans l’œuvre de Tinka Pittoors. Mais quel type de violence ? Une violence certes dévastatrice, mais aussi nourricière, poétique et politique, porteuse d’une fonction déterminée dans l’économie de l’univers. Dominique Legrand
www.tinkapittoors.com
Tinka Pittoors (1977) heeft haar werken tentoongesteld in het MUKHA (Antwerpen), het S.M.A.K. (Gent), het Museum van Leuven, het Beelden aan Zee Museum (Den Haag), het BAM (Bergen), het Paleis van Iéna (Parijs), de Biënnale van Sidney, ... In 2020 zal ze een solotentoonstelling organiseren in het Kasteel van Seneffe.
Haar werk werpt een kritische blik op intolerantie, macht, overheersing, de grenzen van vrijheid in steeds meer 'orwelliaanse' samenlevingen, stedelijke identiteit, landschappen, ... Haar installaties bestaan voornamelijk uit voorwerpen die deels zijn teruggewonnen. Haar werk snijdt ook de milieuproblematiek aan vanuit een ironische benadering en speelt in op de surrealistische transformatie van het dagelijks leven.
De illusie van een sprookjeswereld en de breuk van referentiepunten, zelfs bij de meest vertrouwde teruggewonnen voorwerpen van haar omgeving, zijn haar favoriete vocabulaire. De woordspelingen leiden telkens tot dezelfde conclusie: het schrikbeeld van geweld is alomtegenwoordig in het werk van Tinka Pittoors. Maar wat voor geweld? Geweld dat ongetwijfeld verwoestend is, maar ook voedend, poëtisch en politiek, met een bepaalde functie in de werking van het universum.
www.tinkapittoors.com