Sabrina Montiel-Soto (VE)
On wanting to be an animal
Sabrina Montiel-Soto (1969) est une réalisatrice, vidéaste, plasticienne et photographe vénézuélienne.
Les spots vidéo de huit secondes se basent sur de vieux journaux belges que l’artiste a collectionnés pendant un an sans les lire. On wanting to be an animal est la réinterprétation d’informations qui ne sont plus d’actualité. Les journaux sont découpés : gros titres, articles et images. Ils sont la matière de l’œuvre qui explore le potentiel de ‘l’actualité’ et les différents points de vue de la ‘réalité’. L’artiste crée un arc de tension entre l’information originale et le processus créatif. Elle devient journaliste avec ses réflexions sur le monde et les associations décomplexées sur un écran de 8,64m. Celui-ci, stratégiquement placé aux abords d’un des axes d’accès à Bruxelles, communique en permanence des spots publicitaires. Ces vidéos ont pour objectif de changer le fond et le sens original de l’information : ‘romancer’ la réalité, construire un dialogue entre le public et l’œuvre où le mensonge devient réel et vice-versa. Quand l’information n’est plus d’actualité, elle reste en constant développement.
http://www.sabrinamontielsoto.net/
Sabrina Montiel-Soto (1969) is een Venezolaanse regisseuse, videokunstenares, beeldende kunstenares en fotografe.
De acht seconden durende videospots zijn gebaseerd op oude Belgische kranten die de kunstenares een jaar lang heeft verzameld zonder ze te lezen. On wanting to be an animal staat voor de nieuwe interpretatie van informatie die niet langer relevant is. Kranten zijn uitgesneden: krantenkoppen, artikelen en afbeeldingen. Ze zijn het onderwerp van het werk dat het potentieel van ‘het nieuws’ en de verschillende gezichtspunten van ‘de werkelijkheid’ onderzoekt. De kunstenares creëert een spanningsboog tussen de originele informatie en het creatieve proces. Met haar blik op de wereld en haar ongeremde associaties wordt ze een journaliste op een scherm van 8,64m. Die staat strategisch op een van de grote toegangswegen tot Brussel en toont voortdurend reclamespots. Deze video’s zijn bedoeld om de achtergrond en de oorspronkelijke betekenis van de informatie te veranderen: de realiteit wordt een roman, er ontstaat een dialoog tussen het publiek en het werk waarbij de leugen echt wordt en vice versa. Wanneer de informatie niet langer relevant is, ontwikkelt ze zich voortdurend.
http://www.sabrinamontielsoto.net/
Les spots vidéo de huit secondes se basent sur de vieux journaux belges que l’artiste a collectionnés pendant un an sans les lire. On wanting to be an animal est la réinterprétation d’informations qui ne sont plus d’actualité. Les journaux sont découpés : gros titres, articles et images. Ils sont la matière de l’œuvre qui explore le potentiel de ‘l’actualité’ et les différents points de vue de la ‘réalité’. L’artiste crée un arc de tension entre l’information originale et le processus créatif. Elle devient journaliste avec ses réflexions sur le monde et les associations décomplexées sur un écran de 8,64m. Celui-ci, stratégiquement placé aux abords d’un des axes d’accès à Bruxelles, communique en permanence des spots publicitaires. Ces vidéos ont pour objectif de changer le fond et le sens original de l’information : ‘romancer’ la réalité, construire un dialogue entre le public et l’œuvre où le mensonge devient réel et vice-versa. Quand l’information n’est plus d’actualité, elle reste en constant développement.
http://www.sabrinamontielsoto.net/
Sabrina Montiel-Soto (1969) is een Venezolaanse regisseuse, videokunstenares, beeldende kunstenares en fotografe.
De acht seconden durende videospots zijn gebaseerd op oude Belgische kranten die de kunstenares een jaar lang heeft verzameld zonder ze te lezen. On wanting to be an animal staat voor de nieuwe interpretatie van informatie die niet langer relevant is. Kranten zijn uitgesneden: krantenkoppen, artikelen en afbeeldingen. Ze zijn het onderwerp van het werk dat het potentieel van ‘het nieuws’ en de verschillende gezichtspunten van ‘de werkelijkheid’ onderzoekt. De kunstenares creëert een spanningsboog tussen de originele informatie en het creatieve proces. Met haar blik op de wereld en haar ongeremde associaties wordt ze een journaliste op een scherm van 8,64m. Die staat strategisch op een van de grote toegangswegen tot Brussel en toont voortdurend reclamespots. Deze video’s zijn bedoeld om de achtergrond en de oorspronkelijke betekenis van de informatie te veranderen: de realiteit wordt een roman, er ontstaat een dialoog tussen het publiek en het werk waarbij de leugen echt wordt en vice versa. Wanneer de informatie niet langer relevant is, ontwikkelt ze zich voortdurend.
http://www.sabrinamontielsoto.net/