Gaëlle Cressent (F)
Les Etendues
Gaëlle Cressent (1982), diplômée de la Haute école des Arts du Rhin, questionne avec des œuvres à la limite entre l’objet sculptural et l’image, les rapports entre l’art et le quotidien. Elle est attachée, dans sa pratique, aux matériaux triviaux et à des gestes artistiques simples.
« Lors de ma visite en 2017 en Belgique, mes lectures m’ont amenée vers l’œuvre d’Henri Michaux, qui a vécu à Bruxelles. Dans Poteaux d’angle, il écrit: ‘Si tu traces une route, attention, tu auras du mal à revenir à l’étendue.’ Cette phrase courte, sorte de Haïku, d’injonction philosophique, résonne fortement avec mon rapport à l’art : ne définir aucun but, aucun chemin prédéterminé. Mais plutôt se laisser porter, se perdre dans l’étendue. Pour ce parcours d’art contemporain, la notion de déplacement est centrale. Ces panneaux de signalisation ne portant aucune indication, plutôt que de définir un lieu ou une direction, rappellent le territoire vaste et la Terre. Entre sculpture et objet usuel, cette installation invite à ne plus regarder le but mais à apprécier l’espace même dans lequel nous cheminons. »
http://cargocollective.com/gaellecressent
Gaëlle Cressent (1982) is afgestudeerd aan de Haute École des Arts du Rhin en werkt rond de grens tussen het sculpturale object en het beeld, de verhouding tussen kunst en het dagelijkse leven. Ze is gehecht aan triviale materialen en eenvoudige artistieke gebaren.
“Tijdens mijn bezoek aan België in 2017 leidde mijn lectuur me naar het werk van Henri Michaux, die in Brussel woonde. In Hoekposten schrijft hij: Als je een weg uittekent, wees dan voorzichtig: je zult het moeilijk krijgen om terug te komen tot de uitgestrektheid. Deze korte zin, een soort haiku, een filosofisch gebod, verwoordt mijn verhouding tot de kunst: geen doel definiëren, geen vooraf bepaald pad. Jezelf liever laten meeslepen, jezelf verliezen in die uitgebreidheid. Bij dit parcours hedendaagse kunst staat het concept van verplaatsing centraal. Deze verkeersborden zonder enige aanduiding doen denken aan het uitgestrekte territorium en de Aarde eerder dan een plaats of een richting aan te wijzen. Deze installatie staat tussen sculptuur en gebruiksvoorwerpen en nodigt ons uit om niet naar het doel te kijken, maar de ruimte te waarderen waarin we ons bewegen.”
http://cargocollective.com/gaellecressent
« Lors de ma visite en 2017 en Belgique, mes lectures m’ont amenée vers l’œuvre d’Henri Michaux, qui a vécu à Bruxelles. Dans Poteaux d’angle, il écrit: ‘Si tu traces une route, attention, tu auras du mal à revenir à l’étendue.’ Cette phrase courte, sorte de Haïku, d’injonction philosophique, résonne fortement avec mon rapport à l’art : ne définir aucun but, aucun chemin prédéterminé. Mais plutôt se laisser porter, se perdre dans l’étendue. Pour ce parcours d’art contemporain, la notion de déplacement est centrale. Ces panneaux de signalisation ne portant aucune indication, plutôt que de définir un lieu ou une direction, rappellent le territoire vaste et la Terre. Entre sculpture et objet usuel, cette installation invite à ne plus regarder le but mais à apprécier l’espace même dans lequel nous cheminons. »
http://cargocollective.com/gaellecressent
Gaëlle Cressent (1982) is afgestudeerd aan de Haute École des Arts du Rhin en werkt rond de grens tussen het sculpturale object en het beeld, de verhouding tussen kunst en het dagelijkse leven. Ze is gehecht aan triviale materialen en eenvoudige artistieke gebaren.
“Tijdens mijn bezoek aan België in 2017 leidde mijn lectuur me naar het werk van Henri Michaux, die in Brussel woonde. In Hoekposten schrijft hij: Als je een weg uittekent, wees dan voorzichtig: je zult het moeilijk krijgen om terug te komen tot de uitgestrektheid. Deze korte zin, een soort haiku, een filosofisch gebod, verwoordt mijn verhouding tot de kunst: geen doel definiëren, geen vooraf bepaald pad. Jezelf liever laten meeslepen, jezelf verliezen in die uitgebreidheid. Bij dit parcours hedendaagse kunst staat het concept van verplaatsing centraal. Deze verkeersborden zonder enige aanduiding doen denken aan het uitgestrekte territorium en de Aarde eerder dan een plaats of een richting aan te wijzen. Deze installatie staat tussen sculptuur en gebruiksvoorwerpen en nodigt ons uit om niet naar het doel te kijken, maar de ruimte te waarderen waarin we ons bewegen.”
http://cargocollective.com/gaellecressent
