Flavie Lebrun-Tangourdeau (F)
Etendards
Diplômée de l’École nationale supérieure des Beaux-Arts de Paris, Flavie L-T. (1988) a reçu en 2017 le prix Yishu 8 et le Prix Lieux-Communs à l’exposition Jeune Création (Paris).
Privilégiant l’usage de matériaux bruts ou industriels, ses installations questionnent l’espace comme système de tension entre l’être en mouvement et les objets qu’il rencontre. Elle a choisi d’investir un espace transitionnel de la ville, animé de nombreux flux (métro, voie rapide, vélos, passants). Le long d’une palissade, elle décline de grands monochromes noirs dans un jeu combinatoire de formes. Le caoutchouc est appréhendé telle une peau, un cuir urbain au noir profond, faisant écho à la route en contrebas. Au revers, la couverture de survie est traitée à l’égal d’une feuille d’or. Elle se révèle au gré du vent et projette son reflet sur la palissade. Cette partition dynamique appelle à un élan vital intérieur qui s’inspire et se nourrit de l’énergie des circulations environnantes.
http://flavielebrunt.wixsite.com/flavielt
Flavie L-T. (1988) is afgestudeerd aan de École nationale supérieure des Beaux-Arts van Parijs en ontving in 2017 de Yishu 8-prijs en de Prix Lieux-Communs op de tentoonstelling Jeune Création (Parijs).
De installatie bestaat voornamelijk uit onbewerkte of industriële materialen. En stelt vragen bij de ruimte als een systeem van spanning tussen het wezen in verandering in en de voorwerpen die het tegenkomt. Ze koos voor een overgangsruimte in de stad die gekenmerkt wordt door vele stromen (metro, drukke weg, fietsers, voorbijgangers). Langs een palissade stelt ze grote zwarte monochromen voor in een combinatorisch spel van vormen. Het rubber wordt een soort huid, een diepzwart stedelijk leder dat de weg eronder weerkaatst. Aan de andere kant wordt het overlevingsdeken behandeld als bladgoud. Het openbaart zich aan de wind en projecteert zijn weerkaatsing op de palissade. Deze dynamische partituur vraagt om een innerlijke vitale impuls die inspiratie haalt uit en zich voedt met de energie van de omringende stromen.
http://flavielebrunt.wixsite.com/flavielt
Privilégiant l’usage de matériaux bruts ou industriels, ses installations questionnent l’espace comme système de tension entre l’être en mouvement et les objets qu’il rencontre. Elle a choisi d’investir un espace transitionnel de la ville, animé de nombreux flux (métro, voie rapide, vélos, passants). Le long d’une palissade, elle décline de grands monochromes noirs dans un jeu combinatoire de formes. Le caoutchouc est appréhendé telle une peau, un cuir urbain au noir profond, faisant écho à la route en contrebas. Au revers, la couverture de survie est traitée à l’égal d’une feuille d’or. Elle se révèle au gré du vent et projette son reflet sur la palissade. Cette partition dynamique appelle à un élan vital intérieur qui s’inspire et se nourrit de l’énergie des circulations environnantes.
http://flavielebrunt.wixsite.com/flavielt
Flavie L-T. (1988) is afgestudeerd aan de École nationale supérieure des Beaux-Arts van Parijs en ontving in 2017 de Yishu 8-prijs en de Prix Lieux-Communs op de tentoonstelling Jeune Création (Parijs).
De installatie bestaat voornamelijk uit onbewerkte of industriële materialen. En stelt vragen bij de ruimte als een systeem van spanning tussen het wezen in verandering in en de voorwerpen die het tegenkomt. Ze koos voor een overgangsruimte in de stad die gekenmerkt wordt door vele stromen (metro, drukke weg, fietsers, voorbijgangers). Langs een palissade stelt ze grote zwarte monochromen voor in een combinatorisch spel van vormen. Het rubber wordt een soort huid, een diepzwart stedelijk leder dat de weg eronder weerkaatst. Aan de andere kant wordt het overlevingsdeken behandeld als bladgoud. Het openbaart zich aan de wind en projecteert zijn weerkaatsing op de palissade. Deze dynamische partituur vraagt om een innerlijke vitale impuls die inspiratie haalt uit en zich voedt met de energie van de omringende stromen.
http://flavielebrunt.wixsite.com/flavielt